همه چی مثل قبله مثل قبل ازرفتنت...فقط همه وجودم..همه ی خودم...نابود شده..شایدفکرکنی هستم..میخندم..ولی هیچوقت نمیبینی که چقدرشکسته شدم..من بعدتوهستم..ولی..بودنی که هیچ وجودی نداره..حتی یه نفس کشیدن واقعی..یه زندگی ازروی اجبار..کاش بارفتنت منم می رفتم...
نظرات شما عزیزان: